انتظار که در لغت به معنی آینده نگری و چشم به راه بودن است در موقعیت خاصی ایجاد میشودکه تنفر و امید در کنار هم قرار بگیرد انتظار حالتی است که ازترکیب ایمان و اعتقاد به مبانی دین ظهور و حکومت جهانی امام زمان و تنفراز غیبت امام با توجه به فساذ اجتماعی و بی عدالتی سرچشمه گرفته و شعله های فروزنده اش وجود منتظران را فرا گفته و در قلب و اندیشه و آمال و آرزوهای انسان انقلاب ایجاد نماید.به عبارت دیگر انتظار به حالتی گفته میشود که کسی از وضعیت حاکم ناراحت و تلاش میکند وضعیت بهتری ایجاد نماید گاه درک نادرست مفاهیم و واژه های اسلامی موجب برداشت غلط و در نتیجه موجب گمراهی و ضلالت گردیده و در فرجام مترقی ترین و کاملترین مکتب عامل انحطاط و زبونی نابرابری و بی عدالتی پنداشته خواهد شد.حقیقتی که عامل نشاط بخشی و تحرک انسانهاست عامل سکون و رکود و انزوا شمرده میشود این نوشتار کسانی که وظیفه منتظران را ترویج فساد و بی عدالتی یا گوشه گیری در برابر نابسامانی ها و فساد اجتماعی میدانند توصیه میکندکه در اندیشه ها و نظریاتشان تجدید نظر کنند زیرا انتظار در منزوی بودن و بی تفاوتی نیست بلکه حالت هیجان خاصی است که از و عنصرمنفی(فساد و ظلم اجتماعی و اعلام نفرت و انزجار در مقابل آن)و مثبت(بی تابی برای فرا رسیدن وضع مطلوب)ترکیب یافته است که منتظران پیوسته در راستای فساد زدایی و ایجاد زمینه های حکومت جهانی حضرت مهدی فعالیت میکنند یعنی از یک سوی باید گناه،تعدی،ناروایی و بیدادگری به اوج خود برسد و از سوی دیگر هر روز بر تعداد کسانیکه از این وضع در اثر آگاهی دینی و نا امیدی از ادیان غیر اسلامی دیگر اعلام انزجارو نفرت کرده و با آقا امام زمان دمساز میشوند افزوده شود تا زمینه ظهرش فراهم گردیده و از طریق قیام آگاهانه وضعیت را دگرگون نمایند.